We gaan nog niet naar huis, we ...................

Verslag van zaterdag 23 oktober door Kim.
Vanmorgen vroeg werd ik al vroeg wakker Onze laatste ochtend in het mooie Moldavie. Ik moest opschieten want de taxi was er al bijna. Precies 8 uur waren we zoals afgesproken op school.
We werden ontvangen in de eetzaal en daar stond een “ontbijt” klaar van heerlijke koffie, broodjes, sandwiches, die tante Siena zelf had gebakken, vleesbeleg, taart, fruit en schalen vol snoepjes. Eerlijk een hemelse maaltijd. De meesten van ons kwijlden bij het zien van zoveel lekkers. De directeur, de heer Ciorna, hield een speech en daarna kregen we een diploma voor het internationale programma “Youth without borders”. Ook kreeg iedereen ededn fles wijn voor het thuisfront en een mooi bordje van Moldavie. Daarna moesten we snel de bus in richting Cosnita om een Nederlands varkensbedrijf van de familie van Eeghout te bezoeken. We kwamen onderweg een soort van douane tegen. Géén controle, maar op; de terugweg weren we aangehouden. Normaal voor alcoholcontrole, omdat veel Moldaven drank halen in het iets verder gelegen Transnistrië. Wij weren echter aangehouden omdat we foto’s aan het maken waren. Aangekomen bij het bedrijf was het hek dicht. Meneer te Riele belde met de heer van Eeghout. Een werknemer kwam het hek openen en bij de varkenstallen moesten we allemaal een plastic jas aan en een haarnetje op en een mondkapje voor en hoesjes over onze schoenen. Daarna mochten we de stallen in. De varkens stonken behoorlijk en de meeste van onze Moldavische vrienden gingen al snel kolhalzend naar buiten. Niets gewend die jongens. Van Eeghout vertelde vervolgens iets over zijn bedrijf. Hij heeft 3 varkensbedrijven en één kippenbedrijf in Moldavië en nog een varkensbedrijf in Letland. Hij vertelde dat op dit bedrijf 24 uur per dag bewaking nodig is.. Hij is met een Moldavische vrouw getrouwd. Hij is 5 jaar geleden in Moldavië begonnen. Op dit bedrijf in Cosnita liggen nu de eerste varkens. De biggen zijn vanuit Duitsland geïmporteerd. Het is de bedoeling dat binnenkort met de bouw van een nieuwe stal wordt begonnen. Hier komen de zeugen in, zodat hij een gesloten bedrijf heeft. Ook wordt er op het bedrijf zelf voer gemaakt, omdat de levering van voer niet altijd zeker is.Wat mooi is dat er op het bedrijf elektriciteit wordt gemaakt en drinkwater wordt opgepompt dat ook naar het achterliggende dorpgaat. Een soort van ontwikkelingshulp.
Prachtig om te zien dat hier gewoon een Nederlander een bedrijf is begonnen. Hij vertelde ook dat hij hier een hele goede boterham verdiende. Jammer dat hij ons wel koffie aan wilde bieden, maar dat hij slechts over 4 kopjes beschikte. Misschien dat hij een deel van de winst hierin kan investeren.
Ongewassen en sommigen met spuitbussen in de aanslag zijn we rechtstreeks naar het vliegveld gereden. Hier hebben we uitbundig afscheid genomen en om precies 15.10 vlogen we weg uit Chisinau. Aangekomen in Riga zagen we onze andere ORTA-maatjes weer. We hebben samen gegeten en zijn vervolgens naar het logeergebouw gegaan om de puinzooi op te ruimen en op tijd in bed te komen, zodat we morgenvroeg fris en fruitig richting vliegveld kunnen gaan.